Terug van weggeweest

Anderhalf jaar niet geblogd, interesse was verschoven naar een nieuwe episode in mijn leven.
De lange tijd dat ik alleen was (ruim 20 jaar) met 5 katten om me heen die één voor één rondom mij wegvielen, heeft plaats gemaakt voor een lieve man.
De zwarte poes die als laatste is heengegaan, hebben wij samen weggebracht.
Je zou bijna zeggen dat zij heeft gewacht (ze is ruim 17 jaar geworden) tot ik nieuw gezelschap kreeg. De laatste maanden van 2015 hebben we met z'n drietjes mogen beleven.
Totdat het met poes niet meer ging. Ze had een tumor in haar kaak die zeer kwaadaardig was.
In samenspraak met de dierenarts hebben we het juiste tijdstip van inslapen weten te bepalen.
Best lastig nog. Je wilt het niet te vroeg doen, maar ook zeker niet te laat.
Volgens ons hebben we het precies goed gedaan. Op 3 december 2015 is ze ingeslapen.
Ze rust in vrede.

Wat een gemis, dat wel. Het werd stil in huis. Ondanks dat ik nieuwe liefde om me heen had, was ik toch vaak verdrietig. Het was voor mij ook een afsluitende periode en dat maakte het moeilijk.
Maar gelukkig hebben mijn vriend en ik het samen beleefd.

We zijn ons lieve meisje nog niet vergeten. Ik denk nog vaak aan haar.
Toch bleef het gevoel van 'stil in huis' bestaan. Geen katten meer om ons heen.
Daarom toch besloten in het voorjaar voor nieuwe katjes te gaan.
Het zijn 2 katertjes geworden uit 1 nestje. Een rode en een rood/witte, die de boel hier in huis aardig op z'n kop zetten. Veel kapotgevallen vazen, potten, beelden, etc. zijn waar mogelijk gerepareerd en opgelapt met een nieuw verfje. Dat is nou eenmaal zo in het begin, er gaat van alles kapot en dat weet je. Stil in huis is het dus absoluut niet meer.
De boevemannen zijn intussen al gecastreerd en gechipt.

Het is gezellig zo, met z'n vieren in huis. Alles voelt compleet en ik ben er blij mee.