Diagnose

Zoals gezegd, vandaag weer naar de dierenarts geweest.
Het gebit van de kat Billy zag er redelijk uit en kon nooit de reden zijn dat hij niet meer wilde eten, volgens de d.a. Dus er is bloed afgenomen om te kijken of er iets anders speelt. Nieren, lever, hart, suiker, weet ik al niet wat, is naar gekeken.
En terwijl we stonden te praten, ben daar een uur geweest, kwam er al een uitslag tevoorschijn. Hij blijkt nierpatiënt te zijn.
De waarden waren 6x hoger dan normaal.
Er werd ook een lichte hartruis geconstateerd, maar dat kan tijdelijk zijn. Hoort bij het beeld van de situatie nu. Lichtelijk uitgedroogd, sloom, maar houden we/ze in de gaten.
Hij heeft meteen een infuus met vocht toegediend, dat zou al helpen dat de kat zich beter gaat voelen en weer wil eten.

De puzzelstukjes vallen eindelijk inelkaar. Hij viel langzaam af het afgelopen jaar en zijn slechte gebit is een gevolg van slecht werkende nieren.
Het is nog net niet dramatisch maar er moet wel wat aan gedaan worden.
De d.a. stelde voor de kat 3 dagen op te nemen voor een nierspoeling.
Nou dat moet dan maar.
Ook al is het een super angstig katje, wat nodig is, is nodig. Hij krijgt dan iig valium om rustig te blijven. Dat heb ik er echt ingehamerd.
Maandagavond kan ik 'm brengen, zodat hij di wo do aan het infuus kan.

Dan na een maand nog een keer bloed prikken om te kijken of e.e.a. heeft geholpen. Hij moet uiteraard op nierdieet en krijgt niermedicatie.
Daarmee ben ik al bekend bij mijn andere kat, dat scheelt.
Na die maand heeft de d.a. ook een beeld van de levensverwachting van de kat.
Hij kan dan pas goed zeggen hoe het ervoor staat.

Nou, hè hè, het was dus helemaal niet zijn gebit. Dat is een secundair probleem. Wanneer het later wat beter met hem gaat, heb je goed kans dat zijn gebit ook weer beter wordt, want er wordt dan minder tandsteen aangemaakt, wat voor ontstekingen zorgt. Zo zou hij nog jaren mee kunnen.

Blij dat we het nu weten, maar voor de derde keer heb ik toch weer afscheid genomen wat niet nodig bleek. Weer heb ik voor Jan Lul de halve nacht jankend doorgebracht.

Ja, ook zoiets: ik kwam de spreekkamer binnen en het eerste wat de d.a. vroeg was "hoe gaat het met u?" Schoot ik wéér vol. "Dat had u nou nét niet moeten zeggen." Hahahaha, het was goed bedoeld van die man. "Ja sorry hoor, ik schiet de halve nacht al vol en dacht het hier droog te houden".

Het vochtinfuus heeft overigens direct zijn werk gedaan, want bij thuiskomst vloog de kat op z'n bakje voer af en begon als een idioot te vreten.
Dat is dus al stap één, want het was wel zaak dat de kat dit weekend wél zou eten. Heb nog gevraagd wie er dit weekend dienst hadden, voor het ergste geval.
Maar zoals het er nu uitziet, gaat dat wel meevallen.

Fijn weekend!