zondag 28 september 2014

Wat knabbelt er aan mijn teen?


Had ik hier vorige week een pad in huis, waarbij ik nog dacht 'blij dat het een pad is en geen muis', want de pad is traag en kon ik zo pakken en weer buiten zetten. Een muis daarentegen is zo snel, die pak je niet zomaar.

Loop ik gisteren in de gang en zie in de keuken nog net een muisje water drinken uit het bakje van de kat. Toen hij mij in de gaten kreeg, schoot ie bliksemsnel achter de koelkast.

Oooow jee, hoe krijg ik die muis daar weg...
Heb een spoor van stukjes brood door de gang naar de voordeur gelegd, in de hoop dat de muis zijn weg naar buiten zou weten te vinden. De hele middag en avond dus de deur op een kiertje gehad.

Vanmorgen lagen de stukjes brood er nog, en had geen flauw idee of de muis nog in huis was of niet.
Toch de voordeur weer op een kier gezet. Want je weet het niet hè.
Tot een half uur geleden.
Ik zit rustig aan m'n bureau achter de pc, m'n voeten op een voetenbankje...
Knabbelt er ineens wat aan m'n teen!
Ik schrok en dacht meteen o, de muis. Hij is er dus nog.
Met de zaklamp overal onder en achter gekeken, al wat ik zag was veel spinneweb en stof, maar geen muis. Nu staat er een doos op de grond, met een bakje water en wat stukjes brood en maar van harte hopen dat ie daar naartoe gaat.

Intussen komt de kat nieuwsgierig kijken en drinkt uit het bakje. Hahaha, dat was niet voor jou bedoeld, muts! Vervolgens gaat ze gewoontegetrouw op de stoel naast me liggen.
De terrasdeur van de woonkamer staat nu dus op een kier voor het geval de muis die uitweg weet te vinden. Meestal kruipen ze langs de muren en dan komt ie vanzelf de openstaande deur tegen.

Gelukkig ben ik er niet bang voor. Het schrikbeeld van gillende dames die op een stoel gaan staan zul je hier dus niet aantreffen. Ik vind het meer zielig voor het muisje dan wat anders.

Benieuwd of de kat het muisje eerder hoort of ziet dan ik. Dan bén je blij dat je een 'muizenvanger' in huis hebt, kun je er nog zelf achteraan. Nee, madam is liever lui dan moe. Ze ligt hier gewoon naast me te luieren op de stoel.

Maar dat ie aan m'n teen zat te sabbelen... dat heb ik nog nooit meegemaakt. En uit reflex trek je snel je voet weg. Och, arm beestje...


4 opmerkingen:

  1. Jij hebt dus een luie muizenvanger. ;)
    Hier krijgen ze geen kans, want de heren gaan daar echt wel achteraan.
    Hopelijk weet de muis snel de weg naar buiten te vinden, maar denk dat je er stiekem een huisdier bij hebt als ze al aan je teen sabbelt. Denk dat ze je lief vindt.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hahaha, of ze lui is! Nou, ik ga er ook niet achteraan, want die krijg je haast niet te pakken. De deur staat elke dag open, dus als ie zin heeft om naar buiten te gaan heeft ie iig kans genoeg. Ik weet dus nog steeds niet of de muis er nog is of niet. Nou ja, kan me er ook niet druk over maken. Tenzij hij ergens aan gaat knagen of zo, dat weet je maar nooit, dan zal ik een diervriendelijke muizenval aanschaffen. Maar doden met een ouderwetse muizenval doe ik niet.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Whahaha, wat kun je dit soort dingen toch heerlijk onder woorden brengen!
    Ik heb laatst een filmpje gezien over een muisvriendelijke muizenval.
    Hadden ze zelf gemaakt van een legen plastic fles en één of andere wipconstructie. Stukje kaas in de fles, muisje kruipt naar binnen, fles kantelt omhoog, muisje kan er niet meer uit, dopje erop, mee naar buiten nemen en weer vrij laten! Ik zal kijken of ik het filmpje nog ergens kan vinden, voor eventueel toekomstige teensabbelaars....

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Haha ja, gewoon schrijven zoals het in je hoofd komt.
      Ik weet dat er sowieso muisvriendelijke valletjes bestaan.
      Maar ik vermoed dat desbetreffende muis de open deur toch gevonden heeft, want die heb ik nooit meer teruggezien. En in huis ligt ie ook niet te rotten, anders had ik het wel geroken.

      Verwijderen